Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Το πρώτο εξοπλιστικό σκάνδαλο



Με αφορμή τη συζήτηση που γίνεται στη Βουλή για το σκάνδαλο της αγοράς των γερμανικών υποβρυχίων, ας θυμηθούμε το πρώτο εξοπλιστικό σκάνδαλο που συνέβη πριν ακόμη από τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους. Ένα σκάνδαλο που διδάσκει και δείχνει πως τα ίδια πράγματα συνέβαιναν όλες τις εποχές. Υπερτιμολογήσεις, καθυστερήσεις στην παράδοση, ελαττωματικά προϊόντα, μίζες. 

Αυτή ήταν ανέκαθεν η ιστορία της αγοράς όπλων από το ελληνικό κράτος. Ένα κράτος που θέλει να πείσει τους πολίτες του ότι είναι ανεξάρτητο, ακηδεμόνευτο και κυρίαρχο κρύβοντας ότι στην πραγματικότητα είναι το ακριβώς αντίθετο: Ένα κράτος βαθύτατα εξαρτημένο, ενταγμένο σε πολεμικές συμμαχίες που δεν το έχουν ωφελήσει σε τίποτε, αντιθέτως του έχουν κοστίσει σε χρήμα και ανθρώπινες ζωές. Ένα κράτος υποχρεωμένο να αγοράζει όπλα από τους "συμμάχους" του την ίδια ώρα που οι "σύμμαχοί" του πουλάνε τα ίδια όπλα στον "άσπονδο εχθρό" του. Ένα κράτος που αποδέχεται ότι τα όπλα αυτά μπορεί να είναι ελαττωματικά, να καθυστερήσει η παράδοσή τους χωρίς συνέπειες και του οποίοι οι λειτουργοί αποδεικνύεται σιγά-σιγά ότι χρηματίζονταν για να επιλέξουν από ποιον "σύμμαχο" θα αγοράσουν όπλα.

Τα στοιχεία για το πρώτο σκάνδαλο εξοπλισμών προέρχονται από το βιβλίο "Ιστορία των Εθνικών Δανείων" του καθηγητή Δημόσιας Οικονομίας Α. Ανδρεάδη που εκδόθηκε το 1904.