Κουφάλες, δεν ξοφλήσαμε

Φοβάμαι

Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι

και μια ωραία πρωία – μεσούντος κάποιου Ιουλίου –

βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας «Δώστε τη χούντα στο λαό».

Φοβάμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά

πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους που σου 'κλειναν την πόρτα

μην τυχόν και τους δώσεις κουπόνια και τώρα

τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο να καταθέτουν γαρίφαλα και να δακρύζουν.

Φοβάμαι τους ανθρώπους που γέμιζαν τις ταβέρνες

και τα 'σπαζαν στα μπουζούκια κάθε βράδυ και τώρα τα ξανασπάζουν

όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη και έχουν και «απόψεις».

Φοβάμαι τους ανθρώπους που άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν σε συναντούσαν

και τώρα σε λοιδορούν γιατί, λέει, δεν βαδίζεις στον ίσιο δρόμο.

Φοβάμαι, φοβάμαι πολλούς ανθρώπους.

Φέτος φοβήθηκα ακόμα περισσότερο.

                                                                                     του Μανώλη Αναγνωστάκη

Κι εγώ τους φοβάμαι αυτούς τους ανθρώπους. 

Μα πιο πολύ τους σιχαίνομαι. Και όχι μόνο αυτούς.

Σιχαίνομαι τους Δαμανάκηδες, τους Παπουτσήδες και τους Μπίστηδες 

που κάποια στιγμή θα αναρριχηθούν στα ανώτερα αξιώματα 

εξαπατώντας αυτούς που τους ψήφισαν 

και κάθε 17η Νοέμβρη θα ξερνάνε πάνω μας ψέματα και υποκρισία.

Σιχαίνομαι τους αστούς πολιτικούς 

που θα απονευρώσουν την εξέγερση του Νοέμβρη, 

μιλώντας για τους πρωταγωνιστές της 

ωσάν αυτοί να ήταν κάποιοι αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος 

και όχι ως κάποιοι που υπερασπίστηκαν αιτήματα που δεν έχουν ακόμη δικαιωθεί.

Σιχαίνομαι τους φασίστες 

που αρνούνται την ύπαρξη νεκρών στο Πολυτεχνείο 

- όπως οι ναζί αρνούνται το ολοκαύτωμα των Εβραίων - 

και που για ανταμοιβή θα γίνουν υπουργοί Υγείας.

Σιχαίνομαι τους "συντρόφους" 

που καταδίκαζαν την αυθόρμητη εξέγερση ως προβοκάτσια 

και έρχονται εκ των υστέρων με τα στειλιάρια τους 

να επιβάλλουν την τάξη - αν χρειαστεί - 

στις γιορτές μνήμης της εξέγερσης.

Σιχαίνομαι τους δημοσιογράφους 

που θα κάνουν αφιερώματα στη σημερινή ημέρα 

και θα μας λένε ψεύτικα πως σήμερα έχουμε Δημοκρατία.

Μα πιο πολύ απ'όλους, σιχαίνομαι αυτούς που κοιτάνε μόνο το τομάρι τους