Η αμάθεια του λαού είναι η δύναμή τους...

¨Άιντε θύμα , άιντε ψώνιο άιντε σύμβολο αιώνιο

αν ξυπνήσεις μονομιάς, θα'ρθει ανάποδα ο ντουνιάς”

Κ.Βάρναλης

Με όλο το σεβασμό προς τον ποιητή, ο λαός αυτός δε θα ξυπνήσει ποτέ. Όχι μόνο γιατί δεν μπορεί, αλλά και γιατί δε θέλει. Αυτό που θέλει μόνο, είναι να βγάζει τα έξοδά του, να καταναλώνει όσο μπορεί ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα τα 'κονομήσει και όλοι οι άλλοι μετά να πάνε να πνιγούν.

Είναι γεγονός, βέβαια, ότι τα τελευταία χρόνια ζορίζεται και προσπαθεί να καταλάβει τι φταίει. Ημιμαθής και με μοναδική πηγή γνώσης και πληροφοριών την προπαγάνδα των χρυσοπληρωμένων αστέρων-πρακτόρων της τηλεόρασης, νομίζει ότι τους βρήκε τους ενόχους.

Φταίει, λοιπόν, η Μέρκελ, φταίει ο Τσοχατζόπουλος, φταίνε οι μετανάστες, φταίει η Αριστερά που διεκδικούσε δικαιώματα για τους εργαζόμενους, φταίνε οι διαδηλώσεις που δεν μπορεί να πάει ο κόσμος να ψωνίσει, φταίει ο υδραυλικός που δεν κόβει απόδειξη, φταίνε οι κουκουλοφόροι, φταίνε οι Εβραίοι, φταίνε οι εξωγήινοι, φταίει η κατάληψη της βίλας Αμαλία κι ας μην ξέρει τι είναι αυτή και τι γίνεται εκεί. Αφού το λένε τα κανάλια, θα έχουν δίκιο.

-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!
-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!
-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!
-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί!
«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα
δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.

Το φτωχό μυαλό του δε μπορεί να σκεφτεί ότι μπορεί να φταίνε κάποιοι άλλοι, πιο μεγάλοι. Κάτι τύποι με σακάκι και γραβάτα, που ενώ τόσα χρόνια τον κολάκευαν, του έταζαν, τον άφηναν στην αμάθεια και του πέταγαν ένα ξεροκόμματο για να μη μιλάει, τώρα του το πήραν και αυτό. Και όχι μόνο αυτό, αλλά του κουνάνε και από πάνω το δάχτυλο, λέγοντάς του ότι μαζί τα φάγανε.

Δε μπορεί, επίσης, να σκεφτεί ότι αυτοί οι άνθρωποι που τόσα χρόνια τους ψήφιζε και τώρα του κουνάνε το δάχτυλο, δεν είναι τίποτε άλλο παρά υπηρέτες κάποιων άλλων ακόμη πιο μεγάλων, που στις μέρες μας ονομάζονται επενδυτές. Είναι οι τύποι που από την ασφάλεια των εκατομμυρίων τους αποφάσισαν πως ο μισθός του Έλληνα είναι υψηλός σε σχέση με τους αντίστοιχους μισθούς στην Κίνα, την Ινδία ή το Πακιστάν και ότι μπορεί να ζει με 400 ευρώ το μήνα.

Δε μπορεί, ακόμα, να δει το πολυπλόκαμο τέρας που έχει απλώσει τα δίχτυά του του παντού και λυμαίνεται και εξουσιάζει τα πάντα. Εφοπλιστές που αγοράζουν εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς για να περνάνε την προπαγάνδα τους και ποδοσφαιρικές ομάδες για να εξασφαλίζουν ιδιωτικούς στρατούς. Εργολάβοι δημοσίων έργων και κατασκευαστές τεράστιων εμπορικών κέντρων που αλλάζουν για χάρη τους οι νόμοι ώστε να σκάβουν και να χτίζουν όπου θέλουν.

Αυτοί είναι οι άνθρωποι που καλούνται κάθε καλοκαίρι στη γιορτή της δημοκρατίας στο προεδρικό μέγαρο και ο πρόεδρος τους σφίγγει το χέρι, ενώ και ο ίδιος γνωρίζει ότι η φοροδιαφυγή είναι το ελαφρύτερο από τα εγκλήματα που διαπράττουν. Δεν μπορεί να μην έχει ακούσει τίποτα για λαθρεμπόριο πετρελαίου, για συνεργασίες με ξένες μυστικές υπηρεσίες, για δωροδοκίες και χρηματισμούς κυβερνητικών αξιωματούχων, για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.

Αυτοί είναι οι σοβαροί επενδυτές, οι υγιείς επιχειρηματίες που μπορεί να συνοδεύουν ακόμα και τις διπλωματικές αποστολές της χώρας στο εξωτερικό. Γι' αυτούς έχουν κοπεί και ραφτεί οι νόμοι του κράτους, ώστε να μην θεωρούνται υπόχρεοι φορολόγησης. Δεν έχει ακούσει κανείς ότι η συνολική συμμετοχή των εφοπλιστών στα έσοδα του κράτους μέσω της φορολόγησής τους είναι μικρότερη από το ποσό που καταβάλλουν κάθε χρόνο οι ταλαίπωροι μετανάστες προκειμένου να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους;

Για να μπορέσει, όμως, να λειτουργήσει ο μηχανισμός τους, χρειάζονται και τα πιστά σκυλιά τους, τους χρυσοπληρωμένους “δημοσιογράφους”, που διαστρεβλώνουν, παραμορφώνουν, αποκρύπτουν, φιλτράρουν τις ειδήσεις ώστε να βγαίνει η εικόνα που επιθυμεί το αφεντικό τους.

Όσο δεν πάει το μυαλό του λαού σ'αυτά, δεν έχει καμμία ελπίδα. Αλλά για να πάει το μυαλό του πρέπει να έχει και τα απαραίτητα εφόδια, τα οποία μόνο η παιδεία και η γνώση μπορεί να του τα δώσει. Και αυτό, η εξουσία το γνωρίζει και προσπαθεί να τον διατηρήσει στην αμάθεια βομβαρδίζοντάς τον με μαζική υποκουλτούρα. Όλο το πρόγραμμα της τηλεόρασης είναι ένα απέραντο κουτσομπολιό γύρω από πρόσωπα ασήμαντα ή πιθανόν και ανύπαρκτα. Οι περισσότερες εφημερίδες είναι φυλλάδες τύπου espresso.

Έτσι, λοιπόν, ο συμπαθής και ταλαίπωρος λαός, αν δε φροντίσει να ανοίξει τα μάτια του και να ξεστραβωθεί και αν δεν δει πέρα από το στενό προσωπικό του συμφέρον, ας μην περιμένει τίποτα καλό γι'αυτόν. Δεν πρόκειται να τον λυπηθεί κανείς.

Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα
ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:
δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!
προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!

Μέχρι τότε, θα απορεί και θα αναρωτιέται για την καινούργια σφαλιάρα που θα τρώει κάθε φορά και θα μπορεί να τραγουδάει “ φταίμε κι εμείς, φταίτε κι εσείς, ίσως κι ο Χατζηπετρής !!! ”